- inveterātiō
- inveterātiō ōnis, f
[invetero], an inveterate disease, chronic evil.
* * *inveterationis N Finveterateness, permanence
Latin-English dictionary. 2013.
Latin-English dictionary. 2013.
Inveteration — In*vet er*a tion, n. [L. inveteratio.] The act of making inveterate. [R.] Bailey. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
invétération — [ɛ̃veteʀɑsjɔ̃] n. f. ÉTYM. 1552; lat. inveteratio « maladie invétérée ». → Invétérer. ❖ ♦ Didact. ou littér. État de ce qui est invétéré … Encyclopédie Universelle
JEBLAAM — i. e. inveteratio populi, vel defluens populus, aut germinatio populi, sive deglutiens eos. Nomen urbis validae et potentis, in tribu Manasse. Ios. c. 17. v. 11. Iud. c. 1. v. 27. Huius habitatores initio non potuit Manasse delere. 2. Reg. c. 9.… … Hofmann J. Lexicon universale
Inveteration — In|ve|te|ra|ti|on [...v...] die; , en <aus lat. inveteratio »das Einwurzeln; alter Fehler« zu inveterare, vgl. ↑inveterieren> (veraltet) Verjährung (Rechtsw.) … Das große Fremdwörterbuch